Satelita studentów Politechniki Warszawskiej, który przetestuje system deorbitacji małych satelitów i kilka innych studenckich eksperymentów
Jeden z najambitniejszych projektów studenckich w Polsce oficjalnie rozpoczął się w 2013 roku, jednak pierwsze prace i koncepcje kształtowały się już kilka lat wcześniej, kiedy pracowano nad jego poprzednikiem - PW-Satem (umieszczonym na orbicie 13 lutego 2012 roku). Pracujący nad PW-Satem2 członkowie Studenckiego Koła Astronautycznego zdecydowali, że będzie on małym satelitą zbudowanym w standardzie CubeSat 2U (czyli dwukrotnie większym, niż PW-Sat) i przeprowadzi na orbicie kilka ciekawych eksperymentów.
Główną misją satelity będzie przetestowanie innowacyjnego systemu deorbitacji, który przyjmie formę kwadratowego żagla o boku 2 m rozkładanego za satelitą, kiedy ten znajdzie się na orbicie. Skonstruowanie takiego systemu jest dużym wyzwaniem, a w prace nad nim angażuje się kilkanaście osób.
Studenci pracują także nad dwoma innymi eksperymentami - jednym są rozkładane panele słoneczne, a drugim czujnik Słońca pozwalający określić ułożenie satelity w przestrzeni.
Problem tzw. śmieci kosmicznych w ostatnich latach stał się jednym z najważniejszych zagadnień sektora kosmicznego - liczne pozostałości rakiet i nieaktywne satelity coraz bardziej zagrażają obecnym misjom czy nawet astronautom na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. System projektowany przez studentów Politechniki Warszawskiej ma szanse wypełnić niszę na rynku i stać się prostym oraz tanim rozwiązaniem tego problemu. Jeśli zakładana skuteczność okaże się prawdziwa, to każdy satelita w przyszłości, który miałby pracować na niskiej orbicie okołoziemskiej mógłby wykorzystać taki żagiel do szybkiej deorbitacji po zakończeniu swojej pracy.
W projekcie nieustannie pracuje około 30 osób - studentów kilku wydziałów Politechniki Warszawskiej przy wsparciu licznych firm i naukowców. Projektowanie i budowanie satelity, który ma skutecznie działać w przestrzeni kosmicznej to wielkie wyzwanie. Oprócz typowych problemów, pojawiających się jeszcze w fazie projektowej, studenci muszą także sprostać wysokim wymaganiom Europejskiej Agencji Kosmicznej i potencjalnego operatora rakiety, za pomocą której satelita trafi na orbitę. Doświadczenie, jakie podczas trwania projektu zdobędą członkowie zespołu będzie jedyne w swoim rodzaju i być może przyczyni się do tworzenia polskiego sektora kosmicznego.
Na chwile obecną w zespole działa dwóch krótkofalowców – mgr inż. Inna Uwarova SQ5PUI, będąca koordynatorem całego projektu, oraz inż. Kamil Sażyński SQ5JRN – odpowiedzialny za łączność z satelitą.